Page 3 - Kurpie Biale
P. 3
Kurpie Biała
rys geograficzno-historyczny foto: Puszcza Biała
To część Niziny Mazowieckiej, region położony między Brokiem a Puł-
tuskiem, obejmujący tereny Puszczy Białej. Odizolowanie tego obszaru,
wynikające z naturalnej bariery, jaką stanowiły bagna i lasy, a także duża
odległość od większych miast, doprowadziło do wykształcenia odrębno-
ści historycznej i duchowej. Charakterystycznymi elementami kultury
materialnej są tradycyjne stroje, hafty, wycinanki, wyroby plecionkarskie,
wikliniarskie i zdobione chaty. Wyróżniają się również palmy wielkanocne,
wykonywane z bibuły, gałązek borówki, bazi i trzciny. Pamięć o elemen-
tach folkloru duchowego, w tym pieśniach, zwyczajach i gwarze, podtrzy-
mywana jest do dziś poprzez różne inicjatywy regionalne i występy lokal-
nych artystów. W szkołach i ośrodkach kultury organizowane są koncerty
pieśni kurpiowskich oraz pokazy tańca, najczęściej w oparciu o kalendarz
obrzędów dorocznych. O propagowanie i promowanie kultury Kurpiów
Białych dbają między innymi: Kuźnia Kurpiowska, prowadzona przez Sto-
warzyszenie „Puszcza Biała – Moja Mała Ojczyzna” w Pniewie oraz zespoły
regionalne, wśród nich: Zespół Pieśni i Tańca „Oberek” przy Wyszkowskim
Ośrodku Kultury, Zespół Ludowy „Jarzębina” z Broku i zespół „Puszcza Bia-
ła” z Rząśnika.
1
