Page 13 - Kot i Pies
P. 13

Równie często, sami właściciele odwożą niechciane zwierzę do schroniska. Wymó-
                 wek dla takiego zachowania jest wiele. Starszy wiek psa, nabyte choroby, coraz mniej
                 atrakcyjny wygląd, problemy wychowawcze, jakie sprawia zwierzak, czy zwykłe „znu-
                 dzenie” się zabawką kupioną pod wpływem kaprysu.

                 W wyniku interwencji władz gminy i inspekcji weterynaryjnej, do schronisk trafiają
                 również zwierzęta odebrane właścicielom, którzy się nad nimi znęcali, a także zwie-
                 rzęta okaleczone w wyniku walk organizowanych w kręgach przestępczych.

                 Pozbywając się z domu swojego zwierzęcia, większość ludzi,wstydzi się powiedzieć
                 prawdę, np. że się nim znudzili. Wymyślają więc niewiarygodne powody, które dla
                 pracowników schronisk są zwyczajnie „starą śpiewką”. Najczęstsze przyczyny, które
                 podają osoby pozbywające się z domu przyjaciela („byłego przyjaciela”) to śmierć
                 kogoś bliskiego,  do którego należało zwierzę, albo że ktoś w domu ktoś dostał nagle
                 silnej alergii na sierść kota, że rodzina wyprowadza się z Polski, o 8 rano mają sa-
                 molot i nie mają co zrobić z psem, że pies stał się zazdrosny, gdy w domu pojawiło
                 się dziecko…

                 W niektórych schroniskach, np. w Krakowie, w placówce prowadzonej przez Kra-
                 kowskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami (KTOZ) znajduje się tzw. okno życia.
                 W założeniu, okno miało być ratunkiem dla zwierząt, które ludzie porzucali w lasach,
                 przy drogach, na parkingach lub topili. W praktyce, stało się furtką do łatwiejszego
                 pozbycia się niechcianego pupila bez konieczności podawania przyczyn i kontaktu
                 z pracownikiem schroniska.
                 Co wpływa na rosnącą liczbę zwierząt
                 w schroniskach?
                    1.  Niekontrolowane rozmnażanie.
                    2.  Pseudohodowle.
                    3.  Mody na nowe rasy.
                    4.  Nieodpowiedzialne zakupy i adopcje.



                 Niekontrolowane rozmnażanie.
                 Odpowiedzialny opiekun psa lub kota nie pozwala swojemu zwierzęciu mieć potom-
                 stwa, jeśli nie ma pewności, czy znajdzie dla niego nowych, odpowiednich opieku-
                 nów. Pod żadnym pozorem nie dopuszcza do rozmnażania psów nierasowych, choć-
                 by jego pupil był „najpiękniejszy w całej wsi”. Jeśli posiadaczom zwierząt rasowych,
                 (często jedynie przypominających rasowe) bez rodowodów Związku Kynologicznego




                                               12
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18